Saturday, 11 February 2012

Rig Veda Book 8 Hymn 46

तवावतः पुरूवसो वयमिन्द्र परणेतः समसि सथातर्हरीणाम ||
तवां हि सत्यमद्रिवो विद्म दातारमिषाम |
विद्म दातारं रयीणाम ||
आ यस्य ते महिमानं शतमूते शतक्रतो |
गीर्भिर्ग्र्णन्ति कारवः ||
सुनीथो घा स मर्त्यो यं मरुतो यमर्यमा |
मित्रः पान्त्यद्रुहः ||
दधानो गोमदश्ववद सुवीर्यमादित्यजूत एधते |
सदा राया पुरुस्प्र्हा ||
तमिन्द्रं दानमीमहे शवसानमभीर्वम |
ईशानं राय ईमहे ||
तस्मिन हि सन्त्यूतयो विश्वा अभीरवः सचा |
तमा वहन्तु सप्तयः पुरूवसुं मदाय हरयः सुतम ||
यस्ते मदो वरेण्यो य इन्द्र वर्त्रहन्तमः |
य आददिः सवर्न्र्भिर्यः पर्तनासु दुष्टरः ||
यो दुष्टरो विश्ववार शरवाय्यो वाजेष्वस्ति तरुता |
सनः शविष्ठ सवना वसो गहि गमेम गोमति वरजे ||
गव्यो षु णो यथा पुराश्वयोत रथया |
वरिवस्य महामह ||
नहि ते शूर राधसो.अन्तं विन्दामि सत्रा |
दशस्या नो मघवन नू चिदद्रिवो धियो वाजेभिराविथ ||
य रष्वः शरावयत्सखा विश्वेत स वेद जनिमा पुरुष्टुतः |
तं विश्वे मानुषा युगेन्द्रं हवन्ते तविषं यतस्रुचः ||
स नो वाजेष्वविता पुरूवसुः पुरःस्थाता मघवा वर्त्रहा भुवत ||
अभि वो वीरमन्धसो मदेषु गाय गिरा महा विचेतसम |
इन्द्रं नाम शरुत्यं शाकिनं वचो यथा ||
ददी रेक्णस्तन्वे ददिर्वसु ददिर्वाजेषु पुरुहूत वाजिनम |
नूनमथ ||
विश्वेषामिरज्यन्तं वसूनां सासह्वांसं चिदस्य वर्पसः |
कर्पयतो नूनमत्यथ ||
महः सु वो अरमिषे सतवामहे मीळ्हुषे अरंगमाय जग्मये |
यज्ञेभिर्गीर्भिर्विश्वमनुषां मरुतामियक्षसि गायेत्वा नमसा गिरा ||
ये पातयन्ते अज्मभिर्गिरीणां सनुभिरेषाम |
यज्ञं महिष्वणीनां सुम्नं तुविष्वणीनां पराध्वरे ||
परभङगं दुर्मतीनामिन्द्र शविष्ठा भर |
रयिमस्मभ्यं युज्यं चोदयन्मते जयेष्ठं चोदयन्मते ||
सनितः सुसनितरुग्र चित्र चेतिष्ठ सून्र्त |
परासहा सम्राट सहुरिं सहन्तं भुज्युं वाजेषु पूर्व्यम ||
आ स एतु य ईवदानदेवः पूर्तमाददे |
यथा चिद वशो अश्व्यः पर्थुश्रवसि कानीते.अस्या वयुष्याददे ||
षष्टिं सहस्राश्व्यस्यायुतासनमुष्ट्रानां विंशतिंशता |
दश शयावीनां शता दश तर्यरुषीणां दश गवां सहस्रा ||
दश शयावा रधद्रयो वीतवारास आशवः |
मथ्रा नेमिं नि वाव्र्तुः ||
दानासः पर्थुश्रवसः कानीतस्य सुराधसः |
रथं हिरण्ययं ददन मंहिष्टः सूरिरभूद वर्षिष्ठमक्र्त शरवः ||
आ नो वायो महे तने याहि मखाय पाजसे |
वयं हि ते चक्र्मा भूरि दावने सद्यश्चिन महि दावने ||
यो अश्वेभिर्वहते वस्त उस्रास्त्रिः सप्त सप्ततीनाम |
एभिः सोमेभिः सोमसुद्भिः सोमपा दानाय शुक्रपूतपाः ||
यो म इमं चिदु तमनामन्दच्चित्रं दावने |
अरट्वे अक्षेनहुषे सुक्र्त्वनि सुक्र्त्तराय सुक्रतुः ||
उचथ्ये वपुषि यः सवराळ उत वायो घर्तस्नाः |
अश्वेषितं रजेषितं शुनेषितं पराज्म तदिदं नु तत ||
अध परियमिषिराय षस्टिं सहस्रासनम |
अश्वानामिन न वर्ष्णाम ||
गावो न यूथमुप यन्ति वध्रय उप मा यन्ति वध्रयः ||
अध यच्चारथे गणे शतमुष्ट्रानचिक्रदत |
अध शवित्नेषु विंशतिं शता ||
शतं दासे बल्बूथे विप्रस्तरुक्ष आ ददे |
ते ते वायविमे जना मदन्तीन्द्रगोपा मदन्ति देवगोपाः ||
अध सया योषणा मही परतीची वशमश्व्यम |
अधिरुक्मा वि नीयते ||

http://www.vogaz.com

No comments:

Post a Comment